Olur ki; dost candır.
O sadece bir andır.
Kandırır, çeker gider.
Bunun adı namert olmaktır...
Yalandır, yalancıdır, mert olmamaktadır.
Maskesini çıkarmış, bana bakmaktadır.
Pis bir gülücük içinde belki de içinde ağlamaktadır.
Haklı da aslında gülmekte, beni bunca zaman kandırmıştır, daha ne?
Daha ne olsun...
Bu kul naçizane, pek tabi ki bilmemekte.
Biri anlatsın da öğrensin alelade.
Adımı koyacaksa eğer birileri harc-ı alem en güzelidir bence.
Beni rezil eden şerefsiz vezirlerin kokonalarla akdinin şerefine;
Akıl oyunlarına ermeyen aklım yine sahnede.
Pandomim kimlere haydi gerçek dost bunu sen anlat, sen söyle.

DOSTUNU SATAN KÖPEKLERE!