Uzana bilsem yıldızlara sanki san uzanır gibi
o kadar uzun boyum yok rüyalarıma gir lütfen
demir bile küflendi kaç senede ben yoruldum her günümde
başımda tacım eksik kırallık engebede
uyuyamıyorum bile gece gündüz saldırı altındayım
korkuyorum,şehrimi ateşin içine asla atamam
berteraf halim ve ahvalim bulamacın içinde saklı
sonbaharlar alır dalından kurumuş yaprakları
mazlum gözükmekten artık irtica etmekteyim
benim rolümde insan olmak var,mahlukat deyil
liriklerimde eleştiri bol insanca davranmayana
bundan sonra af bekleme affım arşa deyindi
yüreğim burkuldu kırıldı cam parçası misali
ben bir kez olsun gülmek istedim,izin vermediler
üsütüne yelkenler açıp derin denizime daldılar
okyanusun ortasında oluştu tam bir kara delik
Nakarat
Yavaşlat zamanı sar baştan geçmişi
bulsun beni yeniden görmek istiyorum seni
ikna olamadım hala söylenen sözlere
aklım hayalim almıyor sırlarla kaplı bir kapım var
yazamak yormadı ellerimi aksine yazmak istedi kalem
geçmişimden öğütler aktı dinleyenler yorulmadı
farklı insanlar meşale tuttu bi melodiyle
dinleyenler ağladı her satırın bir manasına
işte benim sağım solum karanlık örtülerle dolu
dünya da kalıcı görme mutluluğu bir anda siliniverir
dünya sadece geçici asıl dünya öbür tarafta
imtihan olmaya geldik bu diyardan göçüp gidecez
karnım tok,sırtım pek sadece mutluluk olsun yeter
yalanlar uzak olsun benden hayatımı yıkan hep yalanlar
yaralandım ve hor görüldüm doğruluk peşinde koşarken
onca yüzleree baktım hiç birine değer verilmez
kanıma kadar işledi hayatın en soğuk darbesi
çekip çıkarmak istedim içimden mümkün deyildi
doktorum sen olsaydın keşke hep yanımda olsaydın
her basamakda giderken şüpheyle adım atmazdım
yoruldum ve tıkandım nefes almaktan acizim
kanrevan bu deryalarım hüsranlarım çilekeeş
al bayrağıma sarılmışım dualarım şehit askerlere
ciğerleri yanan ailesine göz yaşlarımla desteğim