1. Bölüm:
Kendimi anlayamıyorum ve anlatamam bugün
Bak sonunda beni de bitirebildi ayrılığın gücü
Sen paranın ışıltısında dolan ve küçül
Elimden gelen bir aşk oturup son bir kez düşün
Sen üşürsen eğer haber ver herşeyimden vazgeçerim
O'nunlasın tamam da bir gün düşer maskeleri
Herşeyin yalan olduğu bir dünyanın içinde
Bi' başkasıyla sevişmeni söyle nasıl hazmederim ?
Kalk gidelim bir şey göstericem güzel gözlerine
Bak bu mecnun lakin hala yaklaşamadı özlemime
O'nun da yanıyor içi bak ateş kulaklarıma vurmuş
Görmediğini söylemişti büyük bir aşk böylesine
İstemen yeterli ölümü ölüdürürüm ben
Paramparça edin eğer ölümü , öldürülürsem
Çünkü içimden senin bütün harflerin çıkar
Toprağa dökülür ve bu sevgi hiç söndürülmez
Sürekli gözlerimi kaçırıyorum güneşten
O güzel saçlarının rengi açılıyordu güneşte
Gör hiç bir şeyini unutmadım yokluğunu hakmetiyorum
Ama sen yine de mutlu ol be prenses
Hiç bir zaman umut vermedin ki doğru
Bu kalbi sevgi değil sade sensizlik yoğurur
Bak istiyorsan eğer atayım adımı ölüme doğru
Ölüm aşkı değil sade sensizliği doğurur
Nakarat (Radu):
Kulakların duymak istemez
Sayamadım kaç kere dedim dön diye ben
Bu kalp senin asıl evin
Üşürsen oralarda çekinme ve dön yine gel
Dursun dünyam
Başı boş değil zamanın yolu uçurum
Sarktım bulutların arasından
Sesim çıksa dahi sana öl diyemem
2. Bölüm
Işıkları kapatma sakın korkuyorum gelmemenden
Tek bırakma beni korku dolu bu perdelerle
Bu ev senin gittiğin o günden beri lanetli
Aşk değil bi başka kolda gülmen beni mahvetti
Ben de ah ettim belki tutar zamanla
Ben utanıyorum o yaptığından sen hiç utanmasan da
Boş yere miydi söyle anlattığım o masallar?
Kalbimin içinde sandığından fazla hasar var
Sanki ben istedim böyle olmasını hikayemin
Bıraktığın yer karanlık bir şehirin viranesi
Huzurdan uzun zamandır uzak bir haldeyim
Her vakit senin için boş kalbimin bi dairesi
Bi tanesi neden sonumuz ayrılıkla süslendi ?
Yüzünü gören hangi melek aynalara küsmez ki ?
Adın dilimi yorsun yüzün de gözümü
Ben gördüm ilk başıkta senin yüzünde ölümü
Nakarat (Radu):
Kulakların duymak istemez
Sayamadım kaç kere dedim dön diye ben
Bu kalp senin asıl evin
Üşürsen oralarda çekinme ve dön yine gel
Dursun dünyam
Başı boş değil zamanın yolu uçurum
Sarktım bulutların arasından
Sesim çıksa dahi sana öl diyemem