Radu Verse:
Bugün gidişinin tam onaltıncı perdesi.
Merak etmiyor değilim. Canımın içi, nerdesin?
'Ondan nefret bile etmiyorum” demişsin, ben duyuyorum.
Soranlara diyorum yalandan; 'bir daha gelmesin”.
Hatırla, 'kimse beni senden alamaz” derdin.
Yüzün, yıllardır izlemekten bıkmadığım sergi.
Belki erkek olmam daha da güçlü kılar beni, yanıldım.
Aşk maçında küçük bir kadın bugün elime verdi.
Ben, küçükken mutlu muydum? Bunu babama sordum.
Yalandan bir tebessüm edip, hafifçe kafama vurdu.
Aylardır elimdeki halkayı bugün cebime koydum.
Ondokuz senelik hayatımın bir fahişe tam amına koydu.
Kafam da düşmek üzere, normal olmak istemiyorum.
Aptallık bende, zaten en başından istemiyordu.
Yüzümü güldürecek kadar mutluluğa gerek var.
Yalan konuştum, artık mutlu olmak bile istemiyorum.
Nakarat (Serhat Oğuz):
Vazgeçsem herşeyden seni bana verir mi Tanrım hep düşündüm
Eğer son pişmanlığım olacaksın ölüm günüm bugündür