Verse 1:
Kalabalık gençler
Mahalle de kavga var, sustalı neşterle
Üç günlük dünyada neler var neler.
Sokaktan gelir ama mapusa düşer

Kimi dert yanar, kimileri pert!
Kimi çok sever, kimi terk
Sabahlatır uykusuz geceler
Neler var neler, üç günlük dünyada binlerce keder.

Satılacak dünyanın anası
Bu da bizim yaramız, kanatıyor kanattıkça yarayı
Belayı, bulanlar çekerler cezayı
Sonra bi'de diyo bana dayı nolayı?

Elini kana bulamı dedi sana anan?
Nedir seni böyle canavarlaştıran?
Tükür onun suratına bide gidip sonra yalan!
Tam bi yalakasın budur sana yakışan

İçimdeki yılların yorgunluğu,
4 yanımı sardı suskuluğum
Yaşıyoruz ama nasıl? Sordun mu?
Eriyorum ama sende solmuşsun

Parasız yaşanmaz. 'Sen nasıl yaşıyorsun?”
Jeeplerle, katlarla selfiliyorsun
Üç günlük dünyada çalkalıyorsun
Tükürmedim diyosun ama hep yalıyorsun

Nakarat x2 (Emre Armağan):
Üç günlük dünyaya kapıldım sokaklara
Ateş çemberi oldum döndüm alev topuna
Hırs küpüyüm anla yenilmem bu oyuna
Nokta ateşi bizimkisi biz de yok kaçma



Verse 2:
Üstüme üstüme geliyosun hani
Beni deli gibi geriyosun bu cinayet hali
Tehlike gelebilir ani,
Bana bişi olmaz bana deme bari

Karanlık bi yolum vardı bi ondan alı koyun
Elimi kana bularım ben dengemi bulup
Haram edecek huzuru sokulup,
En derin en hassas yerinden vurup.

'Neden ama?” diyemeden geliyorsa sonum,
Gelip çatan zaman alır gider meçhullere bu yolumu
Kırılacak her kalp; çıtı pıtı değil
Ve de ergen hapı yutup bide mantarı yedi

Bir adım geri durup unutun beni
Talihe küstürür kolpanın teki
Sıfırın yanında bir olunca güzel,
Yanlışı yapanlar eksiye düşer.

Kadınlar utanınca güzel.
Özel kalmadı, gece yatmaya giden gider
Dikenle dolu butun yolum,
Allah'ım sen benim aklımı koru

Engeller arada mesafeler yaratır,
İnsanlar yaratık gemiler hep batık
Bu yüzden çekiliyor bu kadar sabır
Üç günlük dünyada binlerce kahır

Nakarat x2 (Emre Armağan):
Üç günlük dünyaya kapıldım sokaklara
Ateş çemberi oldum döndüm alev topuna
Hırs küpüyüm anla yenilmem bu oyuna
Nokta ateşi bizimkisi biz de yok kaçma

Replik:
Şu hayatta bir numara olsanda, o sıfırı içinden atamazsın. Atma zaten. O sıfır içini hep yaksın. İçindeki o ateşe he muhtaçsın. Bu kavga bitmez. Bu ateş hiç sönmez! Boşa rollenme hayat! Boşa rollenme!