Her seferinde hayat vursa da yerden yere
Fonda çalsın felekten bir gece
Eksik kalır insan benzer kuyruksuz kertenkeleye
Değişir ilişkiler kimlerle kimlerden nereye
Her şeyin gelir sonu acının dahi, mutluluğun bile
Yakının hariç huzurun kimde
Sabahları küfrederek uyanmaksa dünya
Susuzluk ve kirle sormaz sustuğunda kimse
Hep kendi düşüncenin sesi yankılanır kafanda
İncecik bir ezgi durur sancılarla aranda
Herkes gittiğinde bu sancılar kalır yanında
Bir de zaten hayat fazlasıyla damardan
Gel verecek neyim varsa al canımdan başka
Yaklaşınca hedefine aç adımlar başlar
Bugün eski hayatının son günü yarın baştan
Hayat seni hiç bir yere götüremez ona sarılmazsan

Beterin beteri var unutma
Her seferinde
Gülmez sana dünya
Her seferinde
Yıkılıp geri kalkarız
Her seferinde
Aş
Her seferinde

Yine yine yine yine
Yürüyorum yolları takip eden olmadan
Sonu bile bile bile bile
Aşıyorum dağları kimselere sormadan

Hayat bıktırır çok üstüne düşersen
Gittiği yere kadar yaşarız yalnızsan da gülümse kendine
Kandırma kendini barış kendinle
Herkes sana inanır eğer sen inanırsan kendine
Uzak dur stresten bul başka bir yer
Sokaklarda bir köşe, bir hotel veya hostel
Çalış, sabret belki de bu son el
Nefes al, karar ver, değiştir totem
İnanma kimseye deseler de sen yapamazsın
Belki de sen akıl danıştıklarına biraz fazlasın
Bu ilişkiler basit yapan biziz karmaşık
Sanma sen hariç herkes sütten çıkmış ak kaşık

Beterin beteri var unutma
Her seferinde
Gülmez sana dünya
Her seferinde
Yıkılıp geri kalkarız
Her seferinde
Aşk
Her seferinde
Yine yine yine yine
Yürüyorum yolları takip eden olmadan
Sonu bile bile bile bile
Aşıyorum dağları kimselere sormadan