Yine yalnızım yolda
Yürüyorum yüküm omzumda
Yaşıyorum seni yalnızca
Beni boşver aldırma

Yaşıyorken bomboş dümdüz
Gider hala bi yanımız üzgün
Yaşamadık düz gün gidemedik düzgün
Uyumadım en az iki gündür
Bıraksan giderim kalırım bi deri bir kemik bir yerim yok bir gözüm yolda
Bırakın gidelim gidelim içeriz ederiz bir şeyim yoksa yaratırım yoktan artık
Odamda atmıyorum ki volta
Çok aptal ne yol bilirler ne yordam uzatmak istemediğim milyonlarca konu bul
Ne şan ne şöhret ne kadın ne ortam
Defolmam gereken milyonlarca yer var
Artık kimsenin gönlünü yapamam hoşnut
Bacaklarımda kalmadı ne dert ne derman
Dün indiğin sokaktan ne anlatıyon boşluk