Nakarat:
Olmuyor.
Güneşin gözleri hiç dolmuyor ki,
Kendini al benden.
Bak yolunda gitmeyen çok şey var.
Yok derman.
1. Verse:
Mutlu etmesin karanlık çağlarda acını izlemek
Benden huzura doğru koşmak inan uzak yol demek
Hep bi şeyler istemekle 19 yıl tükendi
Hep bi şeyler gizlemekle bütün ömrün geçer mi
Sevinmen gerek, bunca yıla üzülmem gerek
Hayatın saçmalığını alıp bi odaya kapatmam gerek
Düşününce düşmezsin yere,kalbi yıktı zelzele
Çabucak oldu bitti enkazımı temizlesin rüzgar
Herkes ister herkesten daha iyi bi hayat yaşamayı
Sorun da burda kimse düşünmez kimsenin hayatını
Hatalarından ders alacağına hepsini bana yükledin
Sen çevrendeki onca beni görmezden geldin
İnan aslında biz değil hayattır bencil olan
Başkalarını üzdükçe mutlu olandır insan olmayan
En sonunda yüzünü gördüğümde kaçtı tadım
Bana verilen tüm kalpleri yalnızlığa programladım
2. Verse:
Düşündüğüm şey değil bu
Düşüncen de neydi? dersen
Cevapsız kalırsın inan, ben inanmasamda
Davranışlarımdı hep muallak olan aslında
Farkında değildim ama gerçekler karşımda
Bıktım,bazen de bıktırdım kendimden
Sanırım hırsımdan ya da hayattan tırstığımdan
Kötü olan şeyler seni bulduğunda
İşte o zaman sığınırsın iyi tarafına
İyi tarafından bak ya da bakma
Ama başka çare yok
Hayata gözlerini açtığından beri başka çare yok
İnsanları anlamaya başladığından beri başka çare yok