Kurtarmak imkânsızdı 4 senedir bu kalbi kabuktan
Ölmeye yüz tutmuş can çekişen bütün güzel duygularım tabutta.
Sana her bakışım ayrı kıvılcımken,gözbebeklerin baruttandı
Seni düşünürken başkasıyla olmam, sen gibi kendimi avutmam.
Ben zifiri karanlığında kayboldum gelip bana bi ışık yakmadın.
Güneşim ne kadar parlasa da nafile, sen görmediğin sürece, anladım.
Öleceğimi ilk kez hissettiğimde dudaklarımda tadın vardı
Bana ne mutluluklar sundular içinde sen yoksun diye almadım..
İlk baştan sevmiyorum deseydin,belki bu kadar alınmazdım
Sen kaçarken peşinden koşmaz bu kadar aptal anılmazdım
Dünyanın en güzel gülü sıfatını sana bahşettiğimde, anlamadın.
Kalbime dikenlerin saplansa da tek istediğim şey sarılmandı..
Sevmek en büyük günahtı senden nefret ederek bağışlandım
Beni sevsen adım atmazdım, küle dönen ellerim sıratı karışlardı
Seviyorum deyip sarılınca sırtıma kin dolu hançeri saplasan da
Gözlerine bakarak ölürdüm, yine de bu aşka nefret karışmazdı.
Nakarat (x2)
Ona gittin benimle kalmadın
Ona bittiğinde anladım
Sen, benim olmadın..
Kalbim acı çekmeye bi türlü doymadı.