Mert Çağlayan Verse:
Sende yokum artık sen de bende,
Boyun eğip diz çöktük aşka sen de ben de.
Senden gittim artık sen de benden,
Parçalanmış bi kalp kaldı geriye sende benden.

O kalbi sakla belki bi gün düzelir,
Ayrılık aşkın, aşk mutluluğun düzeni.
Aşk ne mutlu eden ne üzülen ne de üzenin.
Kapısı mühürlü sanırım aşk denilen müzenin.

İçerde hapsolmuş milyon tane aşk var.
Her aşık en sonunda ayrılık tadar aşkta.
Ömüre denk mutluluk beklemek aşktan.
Huzur kağıt, aşk makas, ayrılık taştan.

Seni bi başkasıyla gördüm.
Gözünün içinde parlayan mutluluğa kördüm.
Aşkın örümceği ayrılığın ağını ördü.
En kötüsü; ayrılık sadık, aşk nankördü.

Nakarat (x1)
Ney mi derdim? bilir tadanlar ayrılığı.
Beni yıkan ayrılık değil benim senle aynılığım.
Daha da garibi ayrılıktan ötesi var çünkü
Her aşık yaşamalı aşk ve nefretin ayrımını.

Ney mi derdim? bilir aşkın her bi ferdi.
İnan gram sapmadı gittin ve aşk ölüme erdi.
Daha da garibi ayrılıktan ötesi yok çünkü
Her aşk seninle ayrılık ölümle geldi.


Ağıtları ardından yakmadım, kül ettim.
Kalbin kalbimi ayrılıkla sarıp tüketti.
Varlığınla tanışıp yokluğuna şükrettim.
Aşk; aşığın aşığa doğrulttuğu bi tüfekti.

Ademoğlu mahrum aşk denenden.
Ben ayrılıktan saklandım, aşk da benden.
Kilitli gönlün kapısı, çekili aşka perdem.
Aşk senden, ayrılık bi başka senden.

Umudum tükendi sen derken nefesim.
Aşkı bulan huzur için kaybetmeyi denesin.
Gittiğin an kursağıma takıldı hevesim.
Ayrılık ki alçak aşk dağının alçak tepesi.

Fani olan dünya değil, aşk fani.
Söküp attım kalbimden seni, aşk dahil.
Ayrılık ruhu harap eder aşk kalbi.
Benden gittiğinde atar belki taş kalbin.

Nakarat (x2)
Ney mi derdim? bilir tadanlar ayrılığı.
Beni yıkan ayrılık değil benim senle aynılığım.
Daha da garibi ayrılıktan ötesi var çünkü
Her aşık yaşamalı aşk ve nefretin ayrımını.

Ney mi derdim? bilir aşkın her bi ferdi.
İnan gram sapmadı gittin ve aşk ölüme erdi.
Daha da garibi ayrılıktan ötesi yok çünkü
Her aşk seninle ayrılık ölümle geldi.