Mert Bulut Verse:
En iyi dost dediğin kendinden ibaret
Ve ben kendim olduğumda seni düşünüyorum
Ya şimdi? Özlüyosun geçmemekte o günler
Kokun yastığıma yorgan olmuş üşümüyorum
En değerli incimsin bu değersiz hurdamda
Anlatırım senin gibi birini dahi bulmazsam
Bulamadım.. senden aşkı ummaksa farz olur
Şimdi yalnızım koskoca ummanda
Kalplerinde umut işaretiyle doğar kimileri
Satırlarda sen yazar sözcüğünde deyiştir hem
‘Aşk kalbe düşen bir cemredir aslında
İnsanın havasını suyunu toprağını değiştirenÖfkeyle bi saat arası mutluluğunu kurabilen var
İnsanların yarısı aslında buna direnmiş
Hangi insan gitmemekte ısrarcı?
En iyi cambaz boş bırakılmış bi kalpte ayakta durabilendir
Unutmamaya yemin etti bi hazır ki yazma çabam
Bir kazıktı dost dediğin ne yazık ki fazlaca var
Nefsimle yürüdüğüm bu yolda
Kafamı birine dahi çevirmeden tek yürüdüm çamlıcadan
Siyaha pembeye dök, gülüşün yine mi güzel
Yine mi tatlı yine mi mağrur delici
Dünyanın her karesini tutuşturdum
Tutuşturdum da.. değmedi bi sen için.

Nakarat (Mert Bulut & Jemonde Erkan):
Yüzünü döndün,
Işıklarım söndü yine,
Rüyamda gördüm diye…

Karanlığıma eşlik ediyo, bütünden gururum
Karanlığına alışmakta zorlanıyor ruhum


Jemonde Erkan Verse:
‘Merhaba, ben geldim Cemre Naz
‘Ölümden vaz geçtim az gel be naz
yapmadan dinle az, biraz. Özlemekteyim.
‘Yokluğundan bahset lan yokluğundan yaz bugünde.

Yeşilpınar'ın ayazında gezdiğimizde gerçekti
Düşünürken ah çektim, sen söyle Gerçek mi?
İkimizide Allah yarattı!
Ama sen atlas okyanusuydun, ben ise erçektim..

‘Kırıldım, düşlerime kadar. Hüzün düşlemeyene zarar.
Bugün düş yerime, utan
Gözlerin bi kıvılcım, ateş alıyor baktıkça
Öpemiyorum gözlerini kaçınıyosun sudan
Paradokslar çelişmekte, sevgililer kentinin
Paylaşıyorum dinleyene anlayana derdimi
Vialandı, tema parkı insanları es geç.
Ben, ‘ sen varsın diye sevdim semtini

Nakarat (Mert Bulut & Jemonde Erkan):
Yüzünü döndün,
Işıklarım söndü yine,
Rüyamda gördüm diye…

Karanlığıma eşlik ediyo, bütünden gururum
Karanlığına alışmakta zorlanıyor ruhum