1. Verse
Hayat fazla temkinli;o kuklasını çok seviyor
İşinin ehli olmuş ağacı yaşken eğiyor artık
İş işten geçti dostum,gülmek için sebep çokta
Yaşamak için çok kısıtlı,sol yanımda bir el yok.
Bağırsamda gelmeyecek,ağlasamda,yaşamasamda
Bi karanlık düşün siz uyurken sıcak yatakta
Bi yastık bi yorgan bi ben varım ruh arayışında
Yine bi güneş doğar,hayalinle sabahlarsam
Defalarca kalktım düştüğüm bu sokaklardan
Çocuktum ağladım ve saklanıyodum dolaplarda
Zor atlattım onca gribal enfeksiyonları
Attığım her hap düzüldü,boğazımda kaldı sancı
Zorda olsa hatırladım,yanında sabahladım
Sen hastaydın bense çocuk,bekledik yok olmayı
Farkında olmasakta mutluluktu bizim için bu
Senin yanında olup ölmeliydim,isteğim bu

Nakaratx2
Benim suçum değildi herşey
Çocukluğumu görmedim ki sebepsiz
Hayallerime ulaşmak istesemde ben
Oluru yok ve olmasında sensiz.
2. Verse
Büyüdükçe arttı yaram,saramadık ve geldi bi daha
Her derdin ilacı olsa ölüm demezdik biz ona
Seni kandıranlar çokmu fazla akla sahip
İnsanları tebrik ettim,kendilerini kandırıyolar
Soğuk bi duş gibiydi,çocukluğumun hatırası
Keşke dememek için fazlasıyla geçti artık
Keşke,keşke benim kadar ağlamasaydın
Bu canım bunu düşünüp bi kez daha yanmasaydı
Yokluğun biterse bilki geriye yokluğum kalır
Olurda ölebilirsem sana yaklaşmak tek kârım
Belki varım belki yokum,aklımsa darmadağın
Gün geceyi bulduğunda düşünceler beni dağıtır
Benimle olmasanda sen,seninle yaşıyorum
Her gecemde benimlesin,unuttuğumu hatırlıyorum
Aklımı yitirmem gerek,düşünmemeyi başaramıyorum
Bi yere varacağım yok,bekle mezara geliyorum.