Nakarat;



Sus, sus kimse duymasın,

Her gün aynı terhane dönüp dönüp durmasın.

Başımda bir çare, çaresizliğe tutuldum,

Herşey bitti derken ellerimde umudun.



Mafsal;



Bu sefer bişeyler var bilmediğin,

Benimde söylemeyi bilmediğim bişeyler gibi.

Bu mektup benim değil kimin 35'ine kadar,

Kaçar trenlerin, tutar frenlerin. (Frenlerin)

Gelir benim hayallerim şimdi herkesin,

Kendisi birde kendisiyle derbisi,

Önemli olan iş bitiren mermisi.

Sus, kimse duymasın,

Bizimkine benzer aile parçalanması.

Aslında kaybedenin hep kazanması,

İyi olurdu iyiyle kötünün ayrı durması,

Karanlık ortamların gölge yapması,

Nasılsa en tırsağının ordusunun olmasıda öyle.

Hiphopçılar gösterirdi orta parmağı,

Nedense birbirlerine zor oldu ortak olması.



Nakarat;



Sus, sus kimse duymasın,

Her gün aynı terhane dönüp dönüp durmasın.

Başımda bir çare, çaresizliğe tutuldum,

Herşey bitti derken ellerimde umudun.



Elçin Orçun;



Benimde kaygılarım var,

Güvenecek kimse yok.

Üstü açık yaralar,

Kanım az artık acım çok.

Aynııı bilinmez bi' denklemden,

Kaçar gibi kalbim temiz ve masum kalmak isteeer.



Mafsal;



Sokaklar sokak çocuklarının bile değil artık,

Hiç bi' zaman rahat olmam bana rahat ol deme.

Yakında bombalarım oluk kan getirir artık,

Artık geri dönüşün yok özür dileme.

Bilemem yarını, öbürsü günü, önümdeki ayları,

4 sene sonra doğum günüm ekim aylarında yanlarım,

Dönüm noktalarım düşünceler kaptık ortama nerde dönüm noktalarım.

Aslında biraz boş böyle yazmamız,

Rapçilerin tek istedikleri birine koymamız.

Kitle dışına hitaben rap mi ne anlamı kalır?

Mafsal olmanın bazen gerekli yerine koymamız taşları.

Yeni başladım hiç bişey duymadıysanda emin ol,

Hayatınla ilgili bişeyler olmalı.

Hep bundan kavga isteyenlerde nasibini alır ve,

Her şekilde moruk 1 ipte 3 cambaz kalır.





Nakarat;



Sus, sus kimse duymasın,

Her gün aynı terhane dönüp dönüp durmasın.

Başımda bir çare, çaresizliğe tutuldum,

Herşey bitti derken ellerimde umudun.



Heja;



Günaydın yine yeni bi' gün başladı.

Dünden farklı değil hepsi aynı bu günlerin.

Sadece yarım kalan öykünün durması gibi,

Sadece sokak değil savaş çocuklarının ölmesi.

Bi' bak arkana dünyamı bu yalan olan?

Yoksa dünyanın içindeki insanlar mı yalan?

Kürt-Türk kavgası neden olurki halen?

Hepimiz zaten gelmedikmi Havva ile Adem'den?

Derdim benim insanların kör olması,

Ama sokakta kızınla gezersin gözler faltaşı.

Cahillik odunluk diz boyu bu alemde,

Ne söylersen söyle 1 gram girmez beyne,

Kendin ol kendin gibi davran ve şükret.

Sokakta yatan insanlarda var şükret.

Bu şarkıyı sıcak evinde dinlersin şükret.

Hepimiz insanız moruk hepimizde külfet !





Nakarat



Sus, sus kimse duymasın,

Her gün aynı terhane dönüp dönüp durmasın.

Başımda bir çare, çaresizliğe tutuldum,

Herşey bitti derken ellerimde umudun.