Nakarat ;
Son günler de ,
Hayatım bir çile..
Herşeyi attım içime,doldum, taştım, battım dibe!
Kendimi kaybettim iyice,
Şimdi bana kim dur diyecek?
Giden herkes elbet bir gün dönüşümü izleyecek!

Özür dilerim herkesten herşey için,
Bi kadeh şarap varsa içeyim..
Sanırım geç kaldım varsayım için!
Ruhuma dar geliyor İzmir,
Artık buralardan gitmem gerek ahbab..
Mahallemin dışına çıkmam gerek.
Para en çok bana lazım
Çünkü bana kimseden bir dikili ağaç bile kalmayacak
Analı babalı öksüz büyüdüm ben ,
Tabi düştüğüm zaman ağlamıycam..
yaraları kabuk atmış bir serseriyim,
Sadece izleri var geçmişin,
Aklını kendine sakla dostum,
ben bu yol da çok kafa bozdum..
Çocukluğumun hayaliydi rap,
yaşım 22 vay halime..
Yolsuzdum sattım baya düet
Hiç şarkı yapmadım tutar diye
Çünkü müzik derdimi anlatabilmemin tek yolu.
Ar damarım rap dolu..
Herkesin paşa gönlü bilir,isteyen kalır..
İsteyen def olur!
Yapılan iyilikler kötülükler not olur,
Tutulan sözler bile unutulur..
Bu durum vicdan kurutur.
Korkum yok kaybetmekten..
Üzgünüm anne , oğlun yaramaz..
Babasına bile yaranamaz!
Ölecek gibiyim zamanım az.
Bazı yaraları açan bile kapatamaz!

—-nakarat;
Son günler de hayatım bi çile,
Herşeyi attım içime
Doldum taştım , battım dibe..
Kendimi kaybettim iyice
Şimdi bana kim dur diycek?
Giden herkes elbet birgün dönüşümü izliycek.

–geçiş;
Çilesi var bu hayatın anlamı yok
Sarhoşum binalar sallanıyo..