Bir Resim Çizdim Az Önce İçinde Bir Ev Yemyeşil Ağaçlar Masmavi Gökyüzü Ve Rengarenk Çiçekler Vardı.

Sonra Birden Nedenini Bilmediğim Bir Şekilde Kendime Yakıştıramadım Bu Resmi Birden Huzursuz Etti Beni... Çünkü Bana Uzak Bir Şeydi Huzur.

Bu Yüzden Kendi Halimi Durumumu Kağıda Dökmeye Karar Verdim İnsanları KorkularıHayal Edip De Olamayacakları Kağıda Dökmeye Karar Verdim.

Gariptir Zamanla Kader Kendisine Ayak Uydurursan Sana Ödüller Sunarmış Heheh



Verse 1=



Saklı kutular var her tarafta

İçinde ne olduğu belli olmayan

Tozla kaplı her an kötü bir sürpriz

Üstlerine yürüyorum akıttığım soğuk terler

Yaşadığım o müthiş korku kanımı donduruyor

İç hür değil..

Bir damla akıyor gözümden cehennemden bi parça sanki

İçimde yoğun bir ateş var mutluluğun özlemi o

Yanımdan ayrılma ellerime kenetlen be güzel

Sadece bu yangını söndürecek olan Okyanus Gözlerin

Zamanla kadere ayak uydur Fırat uydur ki hayatına ödüller sunsun

Naçizane kül ve pisliklerden

Sana sakin olmanı söyleyen o insanlar bilmiyorlar ki

Bu çocuğun yüreği hiçbir zaman dizginlenmez !



Verse 2=



Kendi sonumu hazırladım

Birkaç ay içinde 15 sayfalık bi vasiyet yazdım okunacak yakında

Bu adamın yenicek tırnakları kalmadı

Düşünecek bir beyni kalmadı be bakın lan yakından

Ne sabahım belli ne gecem ne yediklerim

Ne kararır nefsim ne diner acım bu kemiklerin beni dik tutacak

Ne hali ne mecali kaldı ..

Artık duymak istemiyorum ne vaad ne söz ne de yeminleri

Heyecanla yeşerttiğim umutların sana ihanet ederse naparsın ha

Söyle arkadaşım Şu dünyada beni alt eden ne bir insan ne de hatalarımdı

Sadece öfke kargaşası ..

Odamın duvarlarında gezen kalorifer böcekleri bile insan denen pislikten bugün daha gururlu

Onlar bile birlik içinde şu odada yaşamını sürdürürken kanı deli akan gençlerin

Büyük çoğunluğu onursuz ... Hehee .. Bir çoğunluğu onursuz ...

Yeaaah ..