Jefe Kraf Verse:
Yazmak istemesem bile yazdırıyo bu melekler
Seneler geçmiş aradan ve bende biraz diretsem
Dedikçe aynı sözler elimdeyse aynı defter
Gözlerim dolar geçerken beni bıraktığın yerden

Gözlerin dolar senin az birazda türk lirası
Gömleğimde duruyo hala makyajının mor boyası
Düzelmez hayatım ben siyah sende seç beyazı
Gittiğinden beri aynı benim kış ve yazım

şiirler yazdım belki bir gün okursun diye
ve her gün rabbe dua ettim seni korudun diye
içimden dökülenler alevlerle tutuştu
Belki derdim diner diye dumanlarla buluştum

Hayalinle konuştum gözlerim hep doluştu
Seni öpen bu dudaklar diyer kadınlara oruçlu
İstediğine soruştur unutmakmı zor iş bu
Resimlerine bakmaktan beynim artık uyuştu

Nakarat:
Gözlerine baktım hemde yalanlarını bile bile
Acaba sızlamıyomu yüreğin uyandığında yeni güne
Söyle bakim hangi kadını koyayım senin yerine be
Zor olcağını anlasamda diyorum yinede güle güzel


Şahmer Verse:
Bugün baya duygusallık bastı neden dört yanı
artık yazmamam için beni kağıttan kurtarın
Soğuk esen rüzgar gibi üşüyor bak her yanım
Sen aşktan anlamazsın hayatıda hiç takmadın

Düşündürdü yokluğun bu gün hayatı tadında
Bi kaç damla göz yaşıyla yorganıma sarılmak
Eğer sen bu kalbe dahi hiç bi zaman uğramazsan
Ne değişirki ben kendimi başkasıyla avutsam

Biliyomusun yırtıp attım sana dair herşeyi
Sayende ben aşktan da baya bi engel yedim
Seni hatırlamamak için dumanlarla tanıştım
Sen başka adamlarla geçmişini karıştır

Sana satırlar dökerken tükendi tüm nefesim
bu sefer gerçekten baya yok olmuş gibiyim
Hiç bi zaman görmiceksin gösterdiğim ilgiyi
Başarırsam sen olcaksın bu kalpten son sildiğim

Nakarat:
Gözlerine baktım hemde yalanlarını bile bile
Acaba sızlamıyomu yüreğin uyandığında yeni güne
Söyle bakim hangi kadını koyayım senin yerine be
Zor olcağını anlasamda diyorum yinede güle güle