NAKARAT (x2)
Kendini tanıyamıyo kimseyi saymaz oldu
Baba senin o haylaz oğlun
İçinden ağlıyor, sayfa doldu
Jagged değil o Volkan Ayvazoğlu
VERSE 1
O sorunlu çocuk kafasında eksik bi kaç tahta
Artık alışkanlık olmuş kaderle inatlaşmak
Hırslı, kendisiyle yapmış bir anlaşma
Arkadaş olmuş anti-depresan ilaçlarla
Ailesi darmadağan onu dedesi yetiştirdi
Tanrı değil hayatını babaannesi değiştirdi
Öylesine delirtmiş ki onu gebertmek istiyo
Öfkeyle haykırıyo " HAYATIMDAN SİKTİR OL "
Hırçın, kızgın, kinli vede ayaklanıyo
Onu bu amına kodumun tütünleri rahatlatıyo
Hayata kapak yapıyo, Tanrı ona zaman tanıyo
Geri kafalılar kabullenmesede sanat yapıyo
Hakkında kimin ne dediğini takmadığı çok açık
Kendini deşarj ediyo mikrofonla bok atıp
Özgürlüğe kavuşuyo zincirleri koparıp
Duyguları savuruyo problem çocuk kod adı
VERSE 2
Bazen herkesten çok istediğim oldu ölmeyi
Bazende öldürmeyi, bi ses durmamı söyledi
Erkek çocuklarına babaları hayatı öğretir
Ama ben babamdan babalık namına bi bok görmedim
En çok korktuğum şey ne biliyo musun ? onun gibi olmak
Ama aynada ki onun gibi sanki değil Volkan
Onun kadar bitkin, onun kadar somurtgan
Sanki ikiye ayrılıyo omurgam
Düşünsene insan kendi babasından nasıl nefret edebilir?
Sen bulmuşsun çoktan raple hedefini
Ama baban engel olup kırmak istiyo kalemini
Öyle karaktersizce dönüyo ki andırıyo balerini
Elim kolum bağlandı, ne yapsamda bu halt aynı
İçimde hep aynı ses var sanki band kaydı
Şu an ki hasımlarımla bi zamanlar kankaydım
Şunu anladım ki kankalık yalnızca kan kaybı

VERSE 3
İnzivayı seviyorum bu yüzden ediyom örtpası
Hayat dediğin aynı şey otur evine çöz puzzle
Biraz rahatlıyom söz yazıp, ben ağlayamam dostum
Gözlerim doluyo ama akmıyo lanet olası gözyaşım
Bazen insan ağlayıp içini dökmek ister ya
İşte ben onu yapamıyorum lanet bi sistem var
Abartısız söylüyorum 4 yanımda pislik var
Klozetin ağzına çömelip ediyorum istifrağ
Aslında gidesim var bu dünyaya sırtımı dönüp
Ama gidemiyorum işte bütün bu hırsımı gömüp
Sonra gökyüzüne bakıp tek bir yıldızı görüp
Hedefimi anımsıyorum sonrada zıkkımın kökü
İçime doluyo evet bu ta kendisi esrarın
Bununla övünmüyorum umrumda değil gangstalık
Ben bu cengi verirken gene kendimdim tek sanık
Rahatlıyorum; bağırıp, çağırıp, gürültü ve ses yapıp