Ayaklarım çamurlu bak ellerimse nasırlı
Bu kaçıncı darbeler artık kalbim kasıldı
Sanki kalbim bir poşette ellerinden atıldı
Akıl uçtu baştan işte kalbim sana yazıldı...
Gözlerinde ben vardım bir köşede solduğum
Benim adımı unuttun hayallerinle avundum
Yokluğunda bir kalem birde kağıt buldum
Gitti artık son güneş gölgesinde bulundum

Olmaz oldu sabahlar doğmaz oldu güneşim
Sensizliğin vurgunuyum dünyamda yok eşin
Ne zaman bir gonca görsem bitik gömlüm kıskanır
Senden gelen her cefaya bu canımı adadım

Gün gelirde döner dünya döner dönmez kaderim
El sevipte sarar seni işte bu olur sebebim
Ellerinin sıcaklığını daha şimdiden özledim
Gel gelelim açma arayı özet seni özledim
Nakarat
Evim soğuk üşüyorum çok sıkıldım herkes den
Çok sıkıldım nefretten,çok sıkıldım sevgiden
Ey canını sevdiğim bitmez oldu her gecem
Ey dağları deldiğim delirtiyor hasretin

Canımı dişime takıp geldim kapındadır hayalim
Senle doldu defterim çekip gittin aferim,
Şerefsizsin aferim simdi oldun nefretin
Şimdi oldun ellerin,duygularım çok derin


Aynalara bakamadım tanıyamadım kendimi
Ben beni unuttum çoktan sildim artık dön geri
Her akşamda boş kadeh dört yanımda bol keder
Bütün devran vız gelir sen yanımda ol yeter
Ellerimde buz mevsimi kanar kalpte sillesi
Ömür denen ince çizgi geri gelmez hiç bir şey
Dostların en masumu,uzak dursun mazlumu
Ben oynamadım kimseyle çelik çomak oyununu

Bulamadım dost umu postumu yüzdü her zaman
Sessizleşti naralar bir bendi bana kalan
Her zaman kederliyim her zaman biraz zaman
Gereklidir hepimize yazar kalem durmadan...