Bir destan yazayım okusun herkes
Şansına bilmem ne çıkar Hacıbey
Hacıbey'e güler korkarım
Elmas Küsüp suratını döker Hacıbey

Seni fabrikada herkesler bilir
Arayan belasın mevlasın bulur
Oğuldan oğula hediye kalır
Al insan içine çıkar Hacıbey

Terfi etse hiç kabında duramaz
Sağdan soldan gelenleri göremez
Başçavuşu Şef Poryon'u sallamaz
Yürüyende döner bakar Hacıbey

Yirmi bir mayısta oldu bir çavuş
Eğer aklın varsa önünden savuş
Vagonlar dolunca tumbaya kavuş
Başka yere gözü diker Hacıbey

On bir Haziranda kadro açıldı
Hacıbey'e çavuş unvanı biçildi
Düşmanların bugün yaşı saçıldı
Derdini madene eker Hacıbey

İşçilerden var mı hiç memnun olan
Yok mudur yarabbi imdada gelen
Kim gördü intizar yerinde kalan
Sanırsın kırk yıllık bekar Hacıbey

Yukarıya terfi etti az kaldı
Merak etme önümüzde yaz kaldı
Çavuşların gelmesine az kaldı
Birazdan selamı çakar Hacıbey

Çavuş geldi durdu onun başına
Sular kattı onun pişmiş aşına
Kan karıştı Hacıbey'in yaşına
Çağlayıp dereden akar Hacıbey

Madenden gitmeye kararın verdi
Yevmiye artırmak onun tek derdi
Ha bu ay gelecek ay olsun derdi
Sabredip dişini sıkar Hacıbey

Başçavuşu koydu şefe konuştu
Ben böyle işçiyim ona demişti
Servis şefi Hacıbey'e demişti
O günleri iple çeker Hacıbey

Sana söylüyorum işte bu sözdür
Saklama sırrını aleme sezdir
Kendini şeflerin emrine yazdır
Belki nasip olur şeker Hacıbey

Çok fazla düşkündür ticaret kara
Kendisini satsan etmez on para
Her ayda alıyor seksen yüz lira
Yoksa omuzundan çöker Hacıbey

Faydası yok kirli tabanca elde
İşçi kemerleri bağlıdır belde
Akşama giderken tanınmaz yolda
Gözüne kara bağ tıkar Hacıbey

Parayı bol bulur Kulüp savurur
Ahbaplık deyince düşer bayılır
Ahmet Çavuşu uykudan çağırır
Sözün geçiremez bıkar Hacıbey

Aşçıbaşı gelir ecel hastası
Akşam olur mesainin ustası
Yalan değil makinistler destesi
Kurnazları mutlak takar Hacıbey

Tabancayı ele almasa bile
Çoktur Hacıbey'de dubara hile
Gider tumbalara yatar hep küle
Olur mu bu kadar sakar Hacıbey

Lirayı fırlatır destan yazdırır
Çavuşların aleyhine gezdirir
İğne ile kuyusunu kazdırır
Denginin dişini söker Hacıbey

Hacıbey feleğe bilmem ki n'etti
Kaderin ettiği ona kar etti
Ahir encam fabrikayı terketti
Ahı dağı taşı yıkar Hacıbey

Bilmeyenler Hacıbey'i bilsinler
Asilzademize selam salsınlar
Destanımı dinleyenler gülsünler
Kendini boşuna yakar Hacıbey

Sabahleyin kalkıp el yüze sürdüm
Hacıbey'e destan düzmektir derdim
Noksani zamanı gelmişti gördüm
Korkarım boynunu büker Hacıbey