Yangın anında ilk kurtarılacak şey
Bana aldığın mavi kazaktı
Gülerlerdi bana epey
Bu duygular onlara çok uzaktı

Dünya güzeli bakışlarına
En son kim aldandı
Bilmek istemiyorum bunu ama
Herkes meraklandı

Bu masa çok efkârlı
Hep Zeki Müren çaldı
O kadar derdi anlatırken
Ne ara bitti bu rakı

Çok mu mutsuz ki bu dünya
Payımıza düşeni aldık sırayla
Bir tabela gibiyim küsüm selamsız arabalara
Yol kenarında

Sus artık sus artık
Başım çatlıyor gülmemekten
Biz bizi kaybettik ya zaten
Susardık susardık
Küçük kavgaları büyütürken
Sen beni severdin eskiden

İstanbul'da denize giremeyen
Bir nesiliz bisiklete binemeyen
Bir de ayrıldık şimdi senlen
Yazlar inadına bitiyor hemen

Bu bina yoktu eskiden
Deniz görünürdü pencereden
Duvara kale çizerdik tebeşirle
Toplar dönerdi direkten