Eğer gücün varsa, seni al içimden,
Geç otur karşıma, bak adeta hiçim ben.
Gerçekten bitti mi, yoksa kabus mu?
Ayağa kalkamıyorum lan bu derdin içinden
Aklım kabullenmiyor zamansız gidişini.
Bir anda bunca hatırayı böyle silişini.
Şu anda gözlerim andırıyor bulutları.
Elimde söndürdüm verdiğin tüm umutları.
Kurtulmam imkansız, bu derin karanlıktan.
Belki yokluğuma ulaşacaksın bir bankta.
Eğer derdimin ciddiyetini anlarsan,
Bi an ben ol, sonra göm bu aşkı yastığına.
Olmayan bi yerde bekliyorum gelmeni.
Yokluğun cehennem parçalıyor dert beni.
Nasıl bir kalp, ulan tahtadan mı sendeki?
Gel ve yerine getir bozduğun bu dengemi.
Sadece bir defa yüzüme bakıp bendeki bu seni içinde hisset
Gönül ister gül yüzüne dalıp, aşk şarabını elinden içmek.
Belki de bu aşk bana ölüm olur, belki de gülerim günden güne.
Belki unuturum, bi gün ben de gülüşünü,
Tabi, hepsi hayal, cehennemde görüşürüz.
Yani bitti umutlar.
Asla göz yaşımı başka kolda kurutmam.
Bu derde kızsam da,
Yaşanan onca güzel hatırayı unutmam.
içimde hüzün kalır, eğer bu aşk biterse,
Gidişin hayallerimi sensizliğe iterse.
Parçalasam bileklerimi, yine de bişey değişmez.
Ne kadar istesem de yüzüne boyum erişmez.
Güneş doğdu önce, sonra battı bir anda.
Bi yanım eksik kaldı kırık dökük bu handa.
Nasılda gülüşlerimi vedalarla süsledin.
Bu aşk değil bu ihanet, işte geriye kalanlar.
Gözümde bu aşkın, en hisli fragmanı.
Anlamıyor kalbim ellerimi bırakmanı.
Adına ihtirası sayfalarca haykırıp,
Dokunmak istesem de elim senden ırak kalır.