Nakarat:
Gerçek oldu kabusum
Benim korkum kendi fanusum
Yolum artık zor ve daha uzun
İnan her gün var bir taarruzum

Verse:
Ben şuanda nerdeyim? Sözün bittiği yerdeyim
Sevdiklerimi toprağa gömüp evime geldiğim yerdeyim
Senin yakınıp durdukların benim için bi dert değil
Çünkü bitek canım kaldı, canımdan vermediğim

Kabuslarımın gerçek olduğu karanlık biyerdeyim
Bi gökteyim bi yerdeyim ve gözlerimde perdeyim
Ben özlediğimde nerdesin, dönülmez bi yerdesin
Kötü günümde olmayanlar iyi günümde gelmesin

İkinci annemdi koştururdu zor durumda
Dönmeyeceğini anlamıştım soğuk mezara koyduğumda
Oysa umutluyduydum son kez elini tuttuğumda
Öldü demek ağır geliyor şimdi biri sorduğunda

Gittin ya şimdi bende karanlıkta kaldım
Cehennemi bu dünyada yaşadım ve yandım
Yandım ve piştim.Çünkü henüz hamdım
Bazen bende hayallerimin pembeliğine kandım

Ben şuanda nerdeyim lütfen artık gelmeyin
Doğruları söylemenin yanlış olduğu yerdeyim hala
İstiyorsan sabaha kadar ağla
Yinede farketmez asla kasma gelde şimdi yazma

Kafam doldu satırlara döktüm yaram çoktu
Zor günümde hatırladım orda kalan dostu
Hayat bana süre verdi zaman doldu
Bende hayallerimi sattım çünkü param yoktu

Çalışmam gerekliydi 3 kuruşa
Artık halim kalmamıştı inan düş kuracak
Bazen bende düştüm kendimle küs duruma
Yaşadığımı anlamayı istiyorsan düş çukura

Ben dünümün yarınıyım bugünlerimin karımıyım
Olan bitenin biriktiği karanlılk bi kumbarayım
Gördüklerimi gördüğünde kolaysa sus bakalım
Metanetin ortasında kolaysa dur bakalım

Ben Şuanda nerdeyim buz gibi bir morgtayım
Bir cenaze aracının arkasında yoldayım
En çok olmak istemediğim yerdeyim lan ordayım
Öyle bir yerdeyim ki sormayın be zordayım

Nakarat:
Gerçek oldu kabusum
Benim korkum kendi fanusum
Yolum artık zor ve daha uzun
İnan her gün var bir taarruzum