Nakarat (Aşıl):
Benim halim kalmadı
Yaradan huzuruna almalı
Kafamıza göre sarmalı
Dünya beni pek sarmadı..

Verse 1 (Fivesec):
Kalmadı hiç heves artık tükenirken nefes
Boğuyor beni gün geçtikçe dünya denen kafes
Geceleri uyku tutmaz geceleri uyku yarım
Sabahlarsa korkularım yarım kalan duygularım

Mutluluk tüm dileklerim kuruyor bak iliklerim
Üzülmekten elden ayağa çatırdıyor kemiklerim
Yaşamak mı yokum boş yalanlarına tokum
Dünya zaten dipsiz bir kuyu içindeyiz bokun

Bıktım asık suratlara yalandan gülmekten
Bozuk bir lamba gibi bir yanıp bir sönmekten
Dönmek için vakit geçti tüm hatalar beni seçti
Benim halim kalmadı bak korkmuyorum ölmekten

Benide deli ediyo bu sessiz çığlıklarım
Tenin terine takılıp akayım vücudunun en derinine
Nerede acaba benide seven o muhteşem aşklarım
Senide elbet yakar hayat yerin en serin yerinde..

Nakarat (Aşıl) x2:
Benim halim kalmadı
Yaradan huzuruna almalı
Kafamıza göre sarmalı
Dünya beni pek sarmadı..


Verse 2 (Fivesec):
Parada vardı belki arada benim yaramı sarmadı
Araba dolusu olsa aramam bende heves kalmadı
Karala adımı yarala canımı sanada göre bu kârlıysa
Banada yanlış yapacak adamı benim aklım almadı

Nerede benide götüren aşk kendisiyle öteye
Geride beride kaldı hepsi bütün sözler köşede
Boş durunca karaladım çünkü hayli çabaladım
Mutluluğa adım adım derken bir işe yaramadı

Baktım ama göremedim doğrusuysa çözemedim
Bir kaç adım ilerledim baktım yine debelendim
Yarama tuz karala kus gördüğün yerde tanıma sus
Bi yere pus acıma vur belki değer canına buz

Geride kalana el uzatıp dedim yarama sende tuz at
Nasıl olsa kurmuşken dünya yoluma bir ton tuzak
Mutluluğa açım sende şu maymuna bi kaç muz at
Yolum hayli uzun ve gideceğim yer baya uzak…

Nakarat (Aşıl) x2:
Benim halim kalmadı
Yaradan huzuruna almalı
Kafamıza göre sarmalı
Dünya beni pek sarmadı…