nakarat;
son bakışın yeter, bana gülüşlerimi geri ver
yanına kalsın yaptıklarını boşver
koyma kimseyi yerime

ilk kez sen baktin bana oyle hiç gitmiyicekmissin gibi
-soyle sevgilim bu sarkimida eskisi gibi dinliceksin dimi?
yalan varsa eğer işin içinde ben yokum gayet iyi tanıyosun beni
belkide üzülüyosun belkide kurtuldun beni sanıyosun deli
-karamsarım yine bugunde ben aklımdan cikmiyo gülümsemen
soz vermiştik iyi hatırla olucaktık yan yana butun sene
-sanırım nefret yok içimde ama tam emin degilim bilmiyorum
sordugumun cevabını bilirken ben yalanlarını dinliyodum
bilmiyorum bu şikayet degil ama kırgınlık var baya içimde
oyle bir batakliga dustumki çıkamıyorum lan bak içinden
-o resimler hatıralar beni yok eder düşmanım hislerime
-sanırım çözümde yok güzelim kollarımdaki faça izlerine
boylemi olucaktı? boylemi soz vermiştik biz birbirimize
-gururum işte, gülüyolardır hani bak arkamızdan bittigimize
-yazık ettin bak güvenmiyorum ben hiç kimseye verilen o umutlar
istedigini yap güzelim şimdi ama bana yaptıgını hiç unutmam
nakarat;
son bakışın yeter, bana gülüşlerimi geri ver
yanına kalsın yaptıklarını boşver
koyma kimseyi yerime
----
hatirla beni sehremine gelince, hatırla biri şarkı soyleyince
hatırla unutma lütfen beni hatta seni bi başkası sevince
hatırla unutma yalvarırım bir kez gül ben yine aldanırım
satırlarda sen varsın zira kalemime bu sefer iyi davranırım
yaşananlara saygım sonsuz arkandan tek bi kelime bile etmem
annem bile derdi bırakma onu sensin benim içimdeki tek dert
veda ederken bile aşkım diyebilecek kadar çok sevdim seni
gülen gözlerim vardı ya sevgili artık gülmüyo olmuş pert
çember oluşmuş etrafımda, üstüme geliyo sanki bu duvarlar
deva oldu bana gidişinden beri üflemekte oldugum o dumanlar
-beni anlar belki bi gun biri -yine karlar yagsın üzerime
düzeltmiştin hani sevgilim beni gittin, döndüm eski duzenime
-ah be sevgilim bide güclü gorunmeyi ogretemedimki ben sana
gözümü kapayınca aynı manzara, kokun sinmiş uyudugum ranzam'a
ben yine sinirlensem eskisi gibi desemki sana lütfen alttan al
-anlamı yok bunları soylememin seni çok sevdim bunu bil hoşçakal
nakarat;
son bakışın yeter, bana gülüşlerimi geri ver
yanına kalsın yaptıklarını boşver
koyma kimseyi yerime