Bir yol üstü keyif olurdu sanki yalancı sevişleri

Vuslata pusu kurmuş her zalimin tek tek kırılacak elleri

Virane kalbimin sahibi kibritçi kız yaktı son kibritini

Matem tutar halde ellerim yazamaz son sözlerini



Anlaştım her yağmur taneleriyle akmaz damlaların

Ürkek ürkek yürüme damlamaz sana kırılmaz kanatların

Sen tek meleğim nurum cennetteki sevaplarımdın

Yandı bitti kül oldu yıkıldı tüm umutlarım



Farazi her aşk bana mı reva görülmüş

Senle beraber olmak gözlerimdeki tek düş

Gamzelerin özlemim yolların gözlemimde

Her gece seni düşünüp ağlamamak çok güç



Sen ışığı vermedikçe güneşim parlamaz

Yapraklarım dökülür ve çiçeklerim açmaz

Odanın camında masum papatyan olsam

Sevmezsen beni kırılır dallarım ellerini saramaz



Eller gözler diller ve bebekler

Yokluğunda bu çocuk yürümez emekler

Göz yaşlarım sicim gibi ne fark eder

Yokluğunda bu çocuk ölümünü bekler



Kalbime yazdım seni temize çekmeyi unuttum

Tertemiz sayfalar arasında taptaze güllerimi kuruttum

Soğuk bir kış gününde hep seni düşündüm

Aşk dünya sen yağmur ben parçalı buluttum



Meğer hikayeymişim ben bir varmış bir yokmuşum

Sonum mutlu bitmemiş meğer hep kahrolmuşum

Ben mutlu olamam gülmeyi unutmuşum

Aşkına divane olup ıssıza savrulmuşum



Sözler gözlerini anlatır gözlerin mutluluğumu

Kimse bilmez yokluğunda varlığımdan şüpheci olduğumu

Mahkum edildim aşkına cezam müebbet oldu

Gelmediğin her gün azar azar yok olduğumu



Ne yaşamaya izin vardı nede ölmeye

Çektim dünyadan son bir fırt

Gömdüm izmaritini yüreğime

Ölü bedenim ruhum yaşar [ Neeee ]

Kim gelir benimle tabutumu gömmeye



Eller gözler diller ve bebekler

Yokluğunda bu çocuk yürümez emekler

Göz yaşlarım sicim gibi ne fark eder

Yokluğunda bu çocuk ölümünü bekler



[Kahretsin] uyanmak istemediğim rüyalardayım yine

Daldım tekrar uykuya rüya olduğunu bile bile

Kalemim ele sille sözlerim diken dile

Aç gözlerini uyan içten bir dilek dile



Cennet gözlüm gittin ama hayalinle yaşıyorum

Sana beddua etmem asla mutluluklar diliyorum

Ölene kadar seveceğim senin inan bana lütfen

Seni severek öleceğim ki ben bunuda biliyorum



Kendi kendimi kendi gözümde kanıtlamam için ;

Önce kendimi ikna etmeliyim

Hayatın arka bahçesine ektim çiçeklerimi

Dilin kemiği eridi tanrım lütfen kabul et dileklerimi

Kimse görmez artık beni kanayan bileklerimi



İsteseydin sen çiçekler dikerdim yollarına

İsminin 8 harfini jiletle çizdim kollarıma

Unutabilseydim eğer bir gün seni

Meyve olurdum zaten ben darağacının dallarına



Eller gözler diller ve bebekler

Yokluğunda bu çocuk yürümez emekler

Göz yaşlarım sicim gibi ne fark eder

Yokluğunda bu çocuk ölümünü bekler