Emre Ay:
sakallarım kumdu. uçtu denizlere
ben bağırdıkça sustum bu suçtu genizlere …
sakın gözlerini temizleme bana sen varken ölümde ne?

önümde ne bir yol var ne bir ışık
sanki gökyüzündeyim buna ayaklarım alışık.
güneş tüm gezegenlere tamah ederken ay dünyanın.
o dünyaya herşeyden daha fazla sadık.

sana dolunayda yakınım. yakınır dilim.
fakat sana sustukça varırım.
birikir düğümlenirim kaf dağında yollara
biraz sona biraz ölüme birazda sana yakınım.

sana mı kalır yanım paramparça olmuşken
senle zaman dilimi durmuşken
duduklarımda tütün sarısı hükum kurmuşken
onunla yalanlaşmanı her ağızdan duymuşken


Metehan Bulut:
kaybettiklerimi sana anlatsam anlar mısın ?
Sen olmadıkça ben bu şehir de anlamsızım.
Bi yandan sızı bir yandan korku.
Gurur mu bıraktın peki hangimizdik sonsuz.

Rüzgarın esintisi yağan yağmur hızlı.
yedi yıllık ömrüm uğurlu sayımızdı.
Odamın karanlığı sana katar anlam.
Kafama dayadığım 9luk mermiyle dolar kanlar.

Oda arkanda gülüyordur umutsuzca bana bakıp.
Ben hala aynıyım Mutlulukta Yaramadı.
Tutamadım ellerimden kayıp gitti varlığın.
Tek çarem sensin melek bide o aşk sandığım.

Helal be sana nasılda unutmuşsun artığını.
Kucaklara taşı Değeri kalmayan Varlığını.
Bu günde zararlıyım bu gün bi başkasıyım
İyi öğretmiş sana helalliğin göğsünü açmasını.