Küçüklükten başladı herşey bir kenara itilme
Yanlışları yüzüne vur artık Hasan çekinme
Mutlu ol hep ama yanında üzüntüyü getirme
Bütün gün kendinle kavga edipte kendini bitirme

Kör olup aşık olma yarı yolda bırakır sakın
Kendinden başka kimsen yok etrafına bakın
Dostu uzakta arama Hasan kalem sana en yakın
Yanlış yola girmeden doğru insanlara takın

Bir tarafım ölü bir tarafım diri
Gördüğümde seni kurtaracak dedim beni
Yanılttın tek olduğumu hatırlattın
Sayenizde güçlendim Efahim'i yarattım

Yıllarca bekledim doğru insanı gelip bulur
Beynimin içinde 4 kişi bağırıp durur
Belki bazı yanlışlarında yapmasaydın gurur
Demezdin bu insanlar niye bu kadar mağrur

Uyan içindeki savaşın yok artık bir çözümü
Olanlardan sonra açmalıydım artık gözümü
Tutamadım kendime verdiğim hiçbir sözümü
Seneler geçse de kaybetmeyeceğim lan ben özümü

Vakit dar yakında bazı şeyler için geç olacak
Yaşananlar seni fazlasıyla yıkacak
Merak etme gizleyeceksin kimse anlamayacak
İçi parçalanırken geçmişine acıyla bakacak

Bırakma ayaklan hayat sana acımayacak
İnsanlar mutluluğun değerini anlamayacak
Kendine söz ver Hasan yolun sonuna varacak
Ve her şey son bulduğunda huzurun tadına bakacak

Ya şimdi ne olacak? yarı ölü mü yoksa?
Saçmalama ya hayat hedefini vurduğun bir oksa?
Ne yapabilirsen heh? Hayat bu kadar boksa
Birazcık mutlu olmak içinde çabaladın oysa

Kapının önünde ki yazıya bakıp durma
Kalbi kırılacak diye korkma söyle susma
Onları tanı kirlenmişlerin kalbine dokunma
Uyan Hasan gidenlerin geri geleceklerini sanma!

Kendine birazcık güven herkesi karşına alabilirsin
Doğruyu insanlarda arama sen daha iyi bilirsin
Dostun az ama hepsi senin yanında sevinirsin
Gece başını yastığa koy ve bütün acıların silinsin

Çekinmez hah arlanmaz Efahim
Yazmaktan bıkmaz lan çünkü o bir kâhin
Umarım zamanla Hasan'ı ilan etmez hain
Çünkü iki zıt bir bedende daim

Herkesin gözüme bakıp ölü gibisin demesinin
Nedenini anlayamadım bence içimi görmelisin
Çektim ben gözlerimden hayatın pembesini
Bu bir idam hemde şahsın ta kendisinin!

Geçtiğim yolların hepsi taşlarla doluyken
Kimse yardım etmedi bugüne kadar sahiden
Harbiden bugüne kadar tek miydim ben
Vefanın anlamını öğretmeli biri size derinden

Durdurma anlatıcam çünkü yalnız kaldım
Baksana şimdi gözlerime ben ağlamazdım
Zaten sen halimden de anlamazdın
Ben kendimi tanımıyorum sen hiç tanıyamazdın

Yorgun argın geldim buraya dargın
Affetmek yok çünkü ihale hep bana kaldı
Solgun bıkmış umrumda değil yargın
Tek istediği huzur artık her şeyi saldı

Kafam allak bullak hayallerin hepsi muallak
Hayat bindiğim bir bisiklet tekerlekler patlak
Ve isterdim huzur içinde gökyüzüne bakmak
Sen iyi olsanda insanların işi çelme takmak

Bak günün 24 saati kendinle savaştın
Üstesinden gelemem dedin hepsini aştın
Neden kendini kandırıp gerçeklerden kaçtın
Hala ümit var diyerek kapanmış bir defteri açtın

İçimdeki kavgalar pranga etkisi yaratır
Sevdiklerimin ihaneti hep kalbimi kanatır
Bir süre çekilmem gerekecek
Ama merak etmeyin Efahim geri gelecek