1. Verse:
Hayatın ipleri kaçtı elimden; kader onu bana geri ver ne olursun (Ne olursun)... Ne olursun Koparma onu benden
Zamanın yükleri taştı elimden; kalem onu saklama yaz benimle ne olursun... Ne olursun alma kalemi elimden
Yeni Gün başlamadan; hayatın güvenci benle dolmasın
belki ufkun sonundasın ya da belki de yaşamın en başındasın
Güneş battığı zaman; sözün yalanla geceyi vurmasın ama
Mazimdeki bu Ağaç filizlenirken; sakın benimle kurumasın
Şimdi Bir Dilek tut battı kalbin teknesi
Rüzgar sana esmiyorsa vardır elbet bildiği
Her sene on binlerce kişiyi ölüme götüren veba şimdi sen bayan
1, 2, 3 Tıp sus bu sözlere karnım tok? Geride kalanlar yok (yok yok) inan ki bu böyle değişen bir şey yok...
Nakarat:
Bunun adı serüven... Of Hayat önümden geçti hayal gibi sanki... Bu hayatta zaman geçse de gerisi gelmiyor
Bunun adı serüven. Böylemi geldik. Böyle mi geçecek... Hayatta haddi mi hiç aşmadım ben Bir Tebessümle mazimi yendim ben...
2. Verse:
Hasretle doğan yeminlerle; kendinden sakın bahsetme
Hüzünle dolu bir hayatta; varlığım kaygısız bir yaşamda
Dört duvar arasında yalnız ben ya da ben gibi olamaz hiç kimse
Hayata adımını iyi at... Zamanın Değerini hiç anlayamadım ben
Zamanın bitiyor san ki; Belki de hayatlar hayaller gibi
Dünle Bugünü karıştırma; Mazimde bir hayat gitsin
Sen yanımda olmayınca; Ömrümden bir yılım gitsin
tebessümler olmayınca; Birden zaman çabuk bitsin
Hep düşeş mi? Hayatta belki son günümdür bu
Özlemek mi? Sözle olmaz inan hayaldir o
Ben gibi olamaz kimse inan ki; herkesi hayatta ben sanma
İnan başımda çok dert var... Dertlerime ortak aramam ben...
İnanki yeni güne bağlanamam ben... Özlem kadar kolay değil ki sevmek
Nakarat:
Bunun adı serüven... Of Hayat önümden geçti hayal gibi sanki... Bu hayatta zaman geçse de gerisi gelmiyor
Bunun adı serüven. Böylemi geldik. Böyle mi geçecek... Hayatta haddi mi hiç aşmadım ben Bir Tebessümle mazimi yendim ben... (x2)