Da Poet - MT
Nakarat
her yeri yak her yeri yak her yeri yak da
bir umut kalmasın dünyada
her yeri yak her yeri yak her yeri yak da
uyanayım artık şu rüyadan
Verse 1
Tek bir kuş yalan cennetlerim
plastik gülleriyle yuva kuran MT
boş şehirlerde 10 yaşında gariban sokak çocuğu ruhuyla dolaşan
akşam güneş kaf ben umuttan muaf
bir yanım cennet olsun bir yanım da cehennem
nerde gulyabineler diler af hipnozsa bu poyraz
tek başıma batıların içindeyim
güneşi en dipten gören şair 28 yerinden dikilen
bedenler de ruhum derindesin
güvendiğin dağlara kar yağmasın
senden başka dostum yok
yalan dünyalardasın uyu melek
bu ninnilerde uyu yum gözlerini uyu melek
Nakarat
her yeri yak her yeri yak her yeri yak da
bir umut kalmasın dünyada
her yeri yak her yeri yak her yeri yak da
uyanayım artık şu rüyadan
Verse 2
Günler suskun fırtına öncesi kayboldu bu boşlukta herkesin sesi
yarının nefesi ciğerlerimde kaldı rapimde ise öfkesi
sessizdi mekanım renksizdi dünya çok kez
ez geç tek dostun yine ben kimse görmez
hani nerde kaldı güvendiğim herkes
edebiyete yek kavuşcak her adem
mermi kalem ölümse gölgem
umrumun sınırlarında yoktu artık in sen
hepsini bir yel aldı doğudan esen
yolumu kesen düşler var
önümde bi de bitmemiş işler var
pembeye boyalı gülüşler var
meskenimde yalnızlığa bağlı krizler var
bir gülüş alacaksa beni benden
boşver be ey ruh durma çık bedenden
bi günden dolayı zehir her bu tümcem
zaten ezelden hep rap oldu güncem
çek beni bunca anafor arasından
soru işaretlerim cümlelerin arkasından
markasından tanınırsa insan
elbet vurulur kalbin ortasından
bakarsam bende bunalım figürlü nesil tükendi
ben türün son örneği
bedenler burda ruhlar nerde ki
benim derdim seni alâkadar eder mi ki
kader mi ki tepkiyi yüzüme savuran
keder mi ki kağıtı satırlara boğduran
yeter mi ki sana bunca boğuk duyan
soğuk dünyan evrene yakın buhran
Nakarat
her yeri yak her yeri yak her yeri yak da
bir umut kalmasın dünyada
her yeri yak her yeri yak her yeri yak da
uyanayım artık şu rüyadan