Canfeza

Sana az kala bi duvara carptım
Dudagını sal bana dudagıma carpsın
Kac gün sana dogup kac gece battı
Güneş gibi ypratır bedenimi bahtım
Şu gökyüzü sahit yagmura denk gözüm
Her sabah camımdan topraga düserim
Silmesin yüzünden tebessümü bu sözüm
Toprak bile bahar olur yaprağa gücenir
Suc benim her satır ismine övgü
Ve ben zamanla sacma bir aşk filmine döndüm
Her sabah bi güneş dogdu her gece ben öldüm
Seni unutmam asla ölüme denk olsada ömrüm
Vurmusuz üstelik yine dibe platonik
Üstelik bu halim arzımdan bile komik
Olay onu sevmek değil sevmedigini bilmek
Bu şiir bugün atkıya atılan son ivmek


Nakarat

Sen giderken aglıyordun
Artık yasamıyorum
Gel desemde korkuyordun
Artık hic konusamıyorum


Ber Kadem

Kapandım odama kalem seni yazdı
Elimi tutan herkezi yine sen sandım
Yarın bana neyi getirir beni çaldın
Kırılsamda küsemezdm öyle saftım
Bu sayfa kacıncıya böylesi doldu
Satırların arasına kac beni bogdun
Kac gece yatamadan uykuya daldım
Hep aynı günah beni korkuya saldı
Yazıyorum inadına yine sana dair
Yarım kalır mutluluk dibe vurur ani
Zaman yalancı dost,ömür misafir
Bugün yasarsam üç beş günü mahir
Yakın değilim bana soramadım halim
Akıl fikir karısık elim sana aciz
Gurur yere serilip akıl sana kandı
Atesine yak beni külü bana kalsın