napıyım be hayatımı mı zehir ediyim ben senin için

ister nefret benden ister olsun yeni biri

umrum değil bu aralar tavrım biraz suskun gibi

çatıya çıkıp tam kalbimden vurdun beni



kapına kadar gelebilirim bunun için üşenmem ben

bilmezsin tabi ağlıyodum gülerken sen

benim aşkımın tarihi uzunca sürenlerden

sen ayak uyduramadın ya neyse gücenmem ben



bu yolda yüzük eskidi gümüşler karardı

şimdi bir bira içip seni düşünmem kadarsın

çok basit oldun artık yapabilcek birşey yok

beni ağlatmak isterdin gülüm sen kazandın



çarşamba gününe karşı pek yok şehvet

besledim en çok sevdiklerime bende en çok nefret

herkesin rol yaptığını sahnede anlıyorum

gittin diye üzülmüyorum sadece ağlıyorum



2X

Geceleri çok zor oldu sayende ben sensiz seferlerde yalnız bıraktığın bu durumda hep ağlarkenkapladı çevremi matemler



Dur inenler oldu bu yolculukta

suç kimde acaba vur hançeri kalbe kalbe

soktun beni avare hale her sözünde kinaye varbe

kalbim artık pek temiz değil virane sade



ellerinde olan kalbim bir heycanla düşüverdi

aşkımız kötürüm oldu bu yollarda yürümezdi

nasıl imalı bakmıştın giderken yüzüme sen

Hiç kimseye senden ayrıldığım gibi üzülemem



verilen bütün ödünleri görmezden gel

pişmanlıkla özür diliyceksin ölmezsem ben

bomboştu kaygılarım yol yoksa kaçmalıyım

kimseye çaktırmasamda çok koydu ayrılığın



kırık kalplerin toplanma mekanı dünyada

beraberlik sevinçleydi ve vedası hüsranla oldu

şimdi korku boğdu hayat boşluk oldu

göz yaşımın sebebini gelip sordu dostum



2X

Geceleri çok zor oldu sayende ben sensiz seferlerde yalnız bıraktığın bu durumda hep ağlarkenkapladı çevremi matemler



sen, o, diğerleri, hepiniz aynısınız aslında seven sevilen her kalp bir gün kırılıyo.