Bende isyan ettım evet senın ıcın herseyı bırakıp bana geri gel
kimse olmadı senın gıbı bana yakın herseyımdın hersey sen
hep efkar hep keder var hep ıcımde yandı hislerim
hep mutlu olmak istedim ben hep umutsuzca seni bekledim

küçüktüm evet geçti hayat ama hala ellerimde kesik izleri
geçmişte kalanları unutmaktı her gece benim teek hayalim
uzaklarda bir yerdeydin evet ama tek tesellim senın sözlerin
belki haykırmazdım adını benım olsa o yeşil gözlerin

kaldım birbaşına sonsuzluk ortasındayım ben cok derin
terk eden olmakmı dersen ben yinede hep hep yok derim
beni bana sorma anlatsamda yetmez ki kelımelerim
ama seni sevıyorum demek ıcın her an adını ben hecelerim

sende kaldı tüm sevgim sende kaldı benım o küçük kalbim
benı yıne bir hüzün sardı bedenım yorgun ve çok bitkin halim
seni sensiz yaşamak sensiz güzel olmuyor hiçbir hayalim
son nefesimde adını soylerım once cennet gozlerınde öleyim

gel yanıma
gör beni
gel yanıma


bir sen kaldın birde sigaram artık sevgıyle yok hıc aram
yururum bos sokaklarda gece vaktı cebımdeki bu son param
yıne bos umutlar benım elımde yıne sensızlıktı elımde kalan
kendımden bi haber yaşıyorum evet ben serserıyım tamam

şimdi yarınlarda hislerim bombos sanki uçurumun dibindeyim
bedenim çıplak ve çok yanlız kalbim senin için ben ilerdeyim
ıcmek fayda etmez bana sureklı sarhos lanet bı haldeyim
kaldıramıyorum yeter artık bana onu sormayın ben nereden bileyim

hayat karmakarısık bulanık cıkısı olmayan bır batık gemı
bende ders aldım hayattan hayata inat zorladım ben kendımı
tek rapım kaldı bırde sozlerım tek rapım kaldı bırde gozlerın
ben hayalını bulanık sularda gordum caresız kalınca ozlemedım

kendimden bi haber yaşıyorum benim hep karanlık gündüzlerim
elıme bı kagıt kalem alırım hergece dusunup yazarım ben seni
uyku bana küstü kabuslar tek dostum oldu senden uzakken
bedenim yorgun ve nefes almak zor gelıyor bu hayattayken