- [ ASPOVA ; ] -

Sağ kalanlarımız var mı?
Bu sandığa masum cesetler saklı
Baktık etrafta herkes haklı
Kalsın bu sokak bizim kalsın bu sokak
Tatava yasak sen yorulduk san
Rahatla uzan derdimiz var eksik olmaz
Git ona (git ona) Git sorma (git sorma)
Hayat bu çelmeyi çok seviyor benim ahtım var deli gömleğim yok
Hecelere yükledik abi bi ton tasa dert başa yok hiç farklı bir ton
Kaçmadı kavgamız aynı aynamızda bizim
Açmadık perdeler karanlık oda
Sanki korkuyormusun yoksa kalk yanımdan
Hayat varsa üçyüz sayfalık kitaplarından

- [ NAKARAT İKİ KERE (ASPOVA) ; ] -

Kaçıncı kapalı kapı bu bu
Açılmayan mazileri hatırlayıp durdur
Hangi tarih yazdı bunu söyle
Unutulduk unutulduk

- [ LİDER ; ] -

Neyine güvenir ruhum söküp alıp elimle tutarım onu
Her adım başı pusu
Ne zaman uyudum o zaman yapıştı yakama huzur
Yürünen uzun bir yol gidince dönülmüyor ve sonu görülmüyor
Yaradan ölünmüyor ama şakadan ölün yok (yok,yok,yok)
Uçsuz bucaksız yolculuklarla konuştun aslında konu şu dilinden dökülen cümlenin hedefi sonuçtan oluşur
Bu seni yıkar ve eder adam nereye kadar
Gerçeğin kapılır bir yalana
İçinden çıkılmaz bu halin acısı dökülür sigarana
Bir yanımda sen ve bir yanımda ben hep üçümüz bir arada
Gözlerimizin özlemi gökyüzünden boynundan asılı filamalar
Yüksekten izlerken bu şehri nefretin dönüşür canavara
Kaçamaz olursun dizlerin üstünde sürünmek istersen kefenin cebinden para çıkar
Bunun için yaşa bunun için geber
Bokun içinde debelen uçurum ucunda tepeden zemine bi düş hele tüm kelimeler istemsiz şekilde dönüşür birbirine bu şekilde dönermi çark

[HIZLI GEÇİŞ ; ASPOVA]
Kabuslarım gerçekten görününce

[HIZLI GEÇİŞ ; LİDER]
Uyanmak istediğim bir cehennem
Saf karanlığının gölgesinde

- [ NAKARAT (ASPOVA) ; ] -

Kaçıncı kapalı kapı bu bu
Açılmayan mazileri hatırlayıp durdur
Hangi tarih yazdı bunu söyle
Unutulduk unutulduk

Sonuçta gidenler onlardı
Yakas ettin yalnızlıktan
Pek asildin eskilerde üzülme tepende yine güneş doğacak
Gece içtin kara sütünü gününün ölümsüz olmak istiyordun
Şarap gibi yıllanırken aklın bardağın dibinde kaldı korkun
Şimdi geçmiyormu forsun (hayır)
İçinde sadece korku kaldı
Meleklerle yarışmak niyetken içindeki şeytana borçlu kaldın
Sonsuz artık bu yoksunluk geri gidişini resmediyor talihin
Aklına getir hep faniliğini pimanlık bu dünyaya tabi değil hiç
Hangi kapıyı açacağına ver karar karanlık olmadan her taraf
Yalpalar yüzüne düşen o ışık
Ortasındasın hep kışın düşün taşın sadakat en büyük sınavın o yüzden yer alır inançların
Aklınını kaybettiğini düşünme sadece yanlış taraftasın
Tüm kazanımlar biter bir gün para gibi aşk gibi dostlar gibi
Burnun sürter yoklar dibi kavuşamayan tüm kollar gibi
Farklı pusudaki yollar gibi bedenin düşer yoklar dibi
Gündüz gözüyle ölmek gibi gün bitip özüne dönmek gibi

- [ SON ; ] -

(DÜZELTMELERE AÇIÄžIM - EMEK)