Seyran bahçesinde bir yanal elma
On sekiz bin ilmin nuru dediler
Muhammet Mustafa Hayderi Kerrar
Hünkar Hacı Bektaş Veli dediler

Fahr-i Alem elifi tac uruna
İki cihan boyanmıştır nuruna
Her kim aşna Muhammed'in sırrına
Arşta Mehriban'a Ali dediler

Hocası aldı mektebe götürdü
"Elif be" demeden mana yetürdü
Akıttı pınarı susam bitürdü
Hacısı hocası beli dediler

Horasan erleri Rum'a geldiler
Herkes aklı ile yerin buldular
Üzerinden er geçtiğin bildiler
Kadıncık Ana'ya dolu dediler

Şah'ım der ki Bektaşiyim Bektaşi
Evvel kimdi nasip veren ol kişi
Sıktı un eyledi örs gibi taşı
İsmi Bektaş idi Veli dediler

Bir araya geldi halife pirler
Bektaş adlı er görmedik dediler
Bir yeşil el kısmet verir dediler
Görünce tanırız eli dediler

Kimi inandı da beli pes dedi
Kimi inanmadı nişan istedi
Şah'ım ol mübarek elin gösterdi
Besbelli bu bizden ulu dediler

Ersen çeç üstünde otur dediler
Ulu isen kısmet yetür dediler
Sözlen olmaz senet getür dediler
Çok olur senetsiz veli dediler

Velilik fermanı o demde geldi
Şah'ım mertebeyi aradı buldu
Evvel Ali idi ahir Vel'oldu
Taptuk ey sultanım beli dediler

O demde erlerin nasibin verdi
Yol erkan çok vakit batında kaldı
Urum erlerine hediye geldi
Budur Hakk'ın doğru yolu dediler

Veli'm eyder cümle erlerden ulu
Cümle erler ona demiştir belli
Şüphesiz Allah bir Muhammet Ali
İnanmayan İblis kulu dediler