Mesth:

Uykusuz geçirdiğim her gecenin hatrına
Birkaç kelam koptu ki içimdeki fırtına
Dinmeyecektir elbet ben yaşadığım zamanca
Ölüm bazen çok yakın ölmek basit kanımca
Sanınca ben sevdiğimi mutlu olmak güzeldi
Bu duyguyu paylaşmak O kişiyle özeldi
Sözeldi bütün sanrılar ve O gidince sancılar
Bir katil misaliydi içimdeki sorular
Sorunlar mı vardı uykusuz kalmaya sebep (ahh)
Sevdiklerin yoksa artık bu geceye rest çek
Reddet bütün sevgileri sen mutluluk adına
Bir sigaram olsun yeter kalayım yalnız başıma
Zamanla anladım ki bende sevgi falan yalanmış
Bir başıma kalmaksa zaten baki olanmış
Sulanmış bu bahçeme tekrar güneş doğar mı?
Sen giderken söyle bari bu hatıra yalan mı?

Nakarat: (No.1)

Uykusuz bu adamın ruhu duygusuz ve yol yokuş
Yürüdük hep yorulmuşuz sonunda tuttu mutsuzluk
Nedeni ben mi? Fuck that shit boş ver gitsin
Sen soğuk bi' kış gününde yaktığım bi' kibritsin

Morfin:

Bizle burda nefes alma sakın arka tarafa bakma
Suratı asma bahşedilmiş yaşam buymuş anla
Mutlulukla oyun oyna hüzün yanına gelene kadar
Filmi baştan aç ve senaryosunu kurtar
Izdırap ve Noise seni kurtaracak adamlar
Düşman ve hainler mahkememde tanıklar
Adımı sayıkladın ve kâbus orda bitti
Bizim tayfa sizleri defterden sildi
Gözyaşı sabırtaşıyla karşılaştı kalbimde
Uykusuz geçen bugünde hatıralar nerde
Bugünki dersimizde yeni birçok şey öğrendik
Yaşamayı değil göze almayı bekledik
Kartlar dağıtıldı ortada zar nerde?
Sonbaharın geldiğinde mutlulukta son perde
Güneş içinde karanlık saklı bir gün doğar
Hayallerim hepinizi iki kaşık suda boğar


Nakarat: (No.1)

Uykusuz bu adamın ruhu duygusuz ve yol yokuş
Yürüdük hep yorulmuşuz sonunda tuttu mutsuzluk
Nedeni ben mi? Fuck that shit boş ver gitsin
Sen soğuk bi' kış gününde yaktığım bi' kibritsin

Relon:

Ses soluk kesildiğinde sokakta bir çocuk belirdi her gece
Karnı açtı yoktu parası bedeli olmayan hayatı
Kırık bi kalbi vardı, gözünde 5 dakikalık bi' uyku armağandı
Bi rüzgar esse yüzüme aksa gitse nefretim
Kanla sulalı devletimde yalancı milletim
Aşk peşinde koşturup da seks peşinde ölmedim
Kozmopolitin ortasında kayıptı cennetim
Silgi tozuna boğulu sayfam Relon rüyalarında geldi bir melekle
Sabah ayazlarında eski bir yelekle simit satardım her gün
Büyük ümitlerim, hayallerim hepsi bir sepette
8 yaşında öldü annem hayatımın bi değeri yoktu artık
Ölüm benim için bir armağandı Tanrı vermedi
Kimse görmedi gökyüzünden baktı ailem elimse ermedi
Yani söyle ceplerim parayla dolsa kaç yazar ki
Biri çıkıpta sorabilir mi sence nedeni neydi?
Ağlayan yüzümde gün gelince gülebilir mi?
Dostlarım yanımda olsa yetebilirmi ha?

Nakarat: (No.1)

Uykusuz bu adamın ruhu duygusuz ve yol yokuş
Yürüdük hep yorulmuşuz sonunda tuttu mutsuzluk
Nedeni ben mi? Fuck that shit boş ver gitsin
Sen soğuk bi' kış gününde yaktığım bi' kibritsin